Een nieuw leven voor de Cercle Royal Gaulois Artistique & Littéraire

L’Éventail – Op tweederde van uw eerste termijn als voorzitter van de Cercle Gaulois, wat is uw balans?
Philippe de Wouters d’Oplinter – Mijn doel is om de openheid naar de ^21e eeuw te benadrukken. Dat is wat ons motiveerde om vrouwen te verwelkomen, zoals de meeste grote Europese kringen hebben gedaan. Ze zijn nog steeds in de minderheid, maar we hebben het geluk dat enkele mensen van zeer hoog kaliber zich bij ons hebben aangesloten.

– Heeft dit geleid tot veranderingen binnen de cirkel?
– Niet echt. Sommige evenementen bleven gedomineerd door mannen, zoals het wekelijkse diner op dinsdagavond. De dames van hun kant – drieëndertig in getal – hebben het initiatief genomen om een lunch te organiseren. De andere activiteiten van de club – en die zijn bijzonder talrijk en gevarieerd – staan open voor hen en wij staan natuurlijk open voor alle ideeën.

– Kunt u ons herinneren aan de grondbeginselen van de Cercle Royal en ons vertellen hoe u deze levend houdt en verder ontwikkelt?
– Om dit te doen, moeten we terugkijken naar haar wortels, die twee oorsprongen hebben. Enerzijds dateert de Cercle de la Toison d’Or, omgedoopt tot de Cercle gaulois, uit 1911. Intellectueel en academisch – criteria die nog steeds worden toegepast – kreeg het geleidelijk interesse in het diplomatieke leven. De andere belangrijke tak is de Cercle artistique & littéraire, die dateert uit 1847. Deze steunde kunstenaars die in Brussel werkten en bood – toen en nu – tentoonstellingen, concerten, voorstellingen en literaire avonden aan. Deze laatste zijn onlangs nieuw leven ingeblazen, met commentaar op belangrijke werken, om nog maar te zwijgen van de literaire prijs die om de twee jaar wordt uitgereikt. Deze kringen fuseerden in 1951, met behoud van hun verschillende facetten.

– Jouw favoriete definitie van de Cercle Gaulois?
– Een van mijn voorgangers zei dat Le Gaulois “een plek van vrijheid en stijl” is. Vrijheid betekent zeggen en denken wat je wilt. Stijl betekent die vrijheid uitoefenen met vriendelijkheid, met respect voor de mening van anderen en het liefst met een beetje humor”. We proberen deze geest te behouden door de activiteiten die we aanbieden, soms in samenwerking met andere organisaties. We hebben prachtige gebouwen die ons in staat stellen om een breed scala aan evenementen te organiseren , zoals ons Festivita festival voor oude muziek, dat een heel nieuw publiek trekt. Het is echt een plek waar mensen vriendelijk en welwillend worden ontvangen, ver van het beeld dat soms wordt opgeroepen van mensen die in zichzelf gekeerd zijn.

– Heb je wensen voor de toekomst?
– Mijn idee voor dit en volgend jaar is om ons te richten op werving en verjonging. Wat dat laatste betreft: de gemiddelde leeftijd is nu vijfenvijftig, tegen achtenvijftig een tijdje geleden. Als er iets is dat dit mandaat zou moeten kenmerken, dan is het wel de dynamische kant, met de bereidheid om te verkennen en te innoveren.

Foto omslag: © Celine Roekens