Koningin Elizabeth ziet rood in het Park!

Koningin Elisabeth van België, bijgenaamd de Rode Koningin vanwege haar interesse in het communisme, is een historische figuur die haar stempel drukte op haar tijd door haar onafhankelijkheid en intellectuele nieuwsgierigheid. Ze werd geboren in 1876 en leidde een leven vol avonturen en artistieke en politieke engagementen. Valériane De Maerteleire, auteur en regisseur, liet zich inspireren door deze uitzonderlijke vrouw om eentoneelstuk te creëren dat historische feiten met fictie vermengt.

La Reine Rouge is ontstaan uit een beurs “grandes scènes” in 2021, bedoeld om projecten vanvrouwelijke auteurs te promoten. Dit initiatief, gesteund door de SACD, Théâtre Le Public, Théâtre de Liège, Théâtre du Parc en het kabinet van de Minister van Cultuur en Vrouwenrechten van de Federatie Wallonië-Brussel, wil vrouwelijke toneelschrijvers aanmoedigen en steunen in hun zoektocht naar gelijkheid en rechtvaardigheid.

Valériane De Maerteleire heeft een enorme hoeveelheid documentatiewerk verricht, met name in de archieven van het Palais Royal, om dit toneelstuk te kunnen schrijven. Ze beschrijft haar project als een theatrale komedie met koningin Elizabeth in haar atelier op kasteel Stuyvenberg tijdens de wereldtentoonstelling van 1958. De scenografie, ontworpen door Anne Guilleray, is zowel intiem als open voor een bloeiende wereld, gesymboliseerd door de wereldtentoonstelling.

Een koninklijke cast

Het stuk brengt een eersteklas cast samen, met Jo Deseure in de rol van Koningin Elisabeth. Benoit Van Dorslaer speelt Paul-Henri Spaak, Bruno Georis de secretaris, Anouchka Vingtier de hofdame, LolaDelcorps de eksters en Rémy Thiébaut koning Boudewijn. Het technische team bestaat uit Catherine Couchard als assistent-regisseur, Anne Guilleray als decorontwerper en beeldhouwer, Raphaëlle Debattice als kostuumontwerper, Xavier Lauwers als lichtontwerper, Loïc Magotteaux als geluidsontwerper, Allan Beurms als video-ontwerper en Djennifer Merdjan als visagist en hairstylist.

Tussen geschiedenis en fictie

In het stuk worden historische feiten vakkundig vermengd met fictieve elementen. Koningin Elisabeth had bijvoorbeeld een passie voor vogels en nam een plaat op met de titel Les oiseaux chanteurs de Laeken (De zingende vogels van Laken). Valériane De Maerteleire heeft hier de draak mee gestoken door eksters in de voorstelling op te nemen, die de stem van het volk en de roddels symboliseren. Deze eksters, gemanipuleerd door een poppenspeler, komen zich uiten en wreken zich, en belichamen de ongemakkelijke waarheden die de politiek correcten liever onderdrukken.

Jo Deseure, die koningin Elizabeth speelt, was enthousiast over de rol en deed uitgebreid onderzoek naar de koningin. Ze beschrijft haar als een grappige, grillige en extreem beschaafde vrouw. “L ene Elizabeth was een vrouw die haar leven leefde met passie en nieuwsgierigheid. Ze was een manusje-van-alles, geïnteresseerd in muziek, beeldhouwen, fotografie… Ze was een moderne vrouw die haar stem liet horen in een wereld die vaak gedomineerd werd door mannen. “legt Jo Deseure uit.

Meeslepende scenografie

De decors voor De rode koningin, ontworpen door Anne Guilleray, sluiten aan bij de precieze visie van Valériane De Maerteleire. Het atelier van koningin Elisabeth, het hart van het perceel, is ontworpen als een gezellige, artistieke ruimte, met een glazen rotonde die uitzicht biedt op de tuin en het Atomium. Anne Guilleray heeft ervoor gekozen om dit atelier voor te stellen als een kunstenaarsatelier, een plek waar de koningin opbloeit omringd door haar vrienden uit de artistieke wereld.

Eerbetoon aan een uitzonderlijke vrouw

De Rode Koningin is een eerbetoon aan een uitzonderlijke vrouw, een koningin die haar koninklijke verantwoordelijkheden combineerde met haar diepe overtuigingen. Het stuk biedt het publiek een moment van plezier en lachen, terwijl het licht werpt op een weinig bekende historische figuur. Valériane De Maerteleire besluit met een citaat van Colette, een vriendin van koningin Elizabeth:“Doe domme dingen, maar doe ze met enthousiasme”. Met dit enthousiasme heeft ze dit stuk geregisseerd, in de hoop alle passie en rijkdom van dit weinig bekende verhaal over te brengen op het publiek.

Foto omslag: © Aude Vanlathem