Symboliek van dromen in Hannon House

L’Écho des songes nodigt bezoekers uit voor een meeslepende ervaring in het Art Nouveau decor van het Maison Hannon. In de lijn van de ‘totaalkunst’ die gekoesterd werd door kunstenaars rond de eeuwwisseling van ^{de twintigste} eeuw (rond 1900), neemt detentoonstelling de bezoekers mee op een reis die gekenmerkt wordt door de grote vragen uit het verleden en hun verrassende hedendaagse weerklank.

Van de crisis van de wereld tot zelfkennis, van menselijke passies tot het herontdekte licht, het evenement presenteert de Belgische symboliek in zijn meest verhevigde versie. Net als Dante in zijn Goddelijke Komedie nodigt de scenografie de bezoekers uit voor een reis door elke zaal op de eerste verdieping, waar een sleutelthema wordt verkend door het prisma van belangrijke werken die voor de gelegenheid zijn uitgeleend. De intense, expressionistische pastels vanHenry de Groux gaan de strijd aan met de dromerige olieverfschilderijen van Fernand Khnopff, terwijl de introspectieve, mysterieuze sculpturen van Victor Rousseau en Charles Van der Stappen voor een zachte, meditatieve artistieke dialoog zorgen.

Dit is een kans om minder bekende kunstenaars te ontdekken (of herontdekken) zoals Arthur Craco, met zijn kronkelige steengoed, en het opvallende portret van Joseph Middeleer getiteld Démoniaque, dat op zichzelf al een bezoek rechtvaardigt. In deze spirituele en intellectuele dialoog vallen de tekeningen van Jean Delville, een aanhanger van de theosofie, op door hun betoverende aanwezigheid. Je wordt meegezogen in deze zoektocht naar universele wijsheid, die via zijn personages diepgaande betekenis probeert te geven aan het leven, de ziel en het universum…

In totaal zijn er tachtig stukken in vijf zalen. Veel ervan komen uit privécollecties, maar sommige zijn ook afkomstig uit Belgische musea. Als een brug tussen verleden en heden werd speciaal voor detentoonstelling een beeldhouwwerk gemaakt door de hedendaagse kunstenaar Ghita Remy, Ophelia – La Mue. Dit werk, dat het thema van de tragische mythe van Ophelia van vóór
van Rafaël overneemt, weerspiegelt deze weigering van positivisme en maakt zelf deel uit van deze zoektocht naar het onzichtbare en mysterieuze.

Meer dan een spirituele en intellectuele reis wil detentoonstelling licht werpen op een artistieke beweging die uiteindelijk meer sociaal dan elitair was. Via verschillende media – tekeningen, schilderijen, beeldhouwwerken, manuscripten, gravures, enz. – dompelt Échos des songes de bezoekers onder in het hart van een tijdperk dat dicht bij het onze ligt. Tegen de achtergrond van de industriële revolutie probeerden kunstenaars aan het einde van de 19e eeuw, als afspiegeling van hun samenleving, betekenis te geven aan het bestaan door middel van een vorm van poëtische religie of artistieke mystiek, door de echte wereld, die te saai was naar hun smaak, te sublimeren. In de sublieme setting van Hannon Huisdat sinds 2023 open is voor het publiek, neemt het evenement bezoekers mee op een reis door tijd en ruimte. Een reeks culturele activiteiten (lezingen, workshops, concerten) maakt de ervaring compleet.

Foto omslag: Léon Frédéric (1856-1940), De storm, 1891, Gemeentelijke Collectie Schaarbeek © Gemeentelijke Collectie Schaarbeek