Thomas de Bergeyck
31 October 2025
En hoe zit het met mijn koningen? Laten we het over hun dood hebben. Soms erg… grotesk, en ik ben niet gek om dat toe te geven. Mijn favoriet is Adolphe-Frédéric van Zweden. Hij was bang dat hij zou verhongeren, maar uiteindelijk gebeurde het tegenovergestelde. Op 12 februari 1771 genoot deHoogheid van een weelderig feestmaal in het paleis van Stockholm: kaviaar, koolsoep, gerookte haring, kreeft, zuurkool… alles weggespoeld met champagne. Als dessert: semla, een brioche gevuld met amandelspijs en geserveerd in warme melk. Hij nam er nog een… veertien keer! Zijn indigestie werd hem fataal.
Adolphe-Frédéric van Zweden, door Gustaf Lundberg & Jakob Björck, 1571 © DR
In een andere stijl was de dood van Karel VIII, koning van Frankrijk, nog zo’n demonstratie van absurditeit – op slechts 27-jarige leeftijd! Op 7 april 1498 speelden hij en zijn geliefde vrouw, Anne van Bretagne, in het kasteel van Amboise een spelletje palm in de slotgracht. Om het hof te bereiken moesten ze een galerij oversteken, een smalle doorgang met een laag plafond. De koning stootte zijn hoofd hard tegen de bovenkant van een deurkozijn. Hij stond op en keek naar het spektakel. Maar negen uur later viel hij bewusteloos neer. Hersenbloeding ongetwijfeld. Of een beroerte. Of misschien een epileptische aanval. Frankrijk heeft plotseling de man verloren die zijn bestaan belichaamde.
In de reeks van stomme sterfgevallen is er Jan I van Bohemen: hij was blind, maar wilde absoluut vechten in de Slag bij Crécy. Hij werd vastgebonden aan zijn paard, galoppeerde weg… en viel, doorzeefd met slagen! Lodewijk II van Hongarije stierf ook te paard. Het was gruwelijk: hij werd verslagen door de Ottomanen en vluchtte, maar zijn paard kwam vast te zitten in een moerassige rivier. Gehuld in zijn harnas verdrinkt de
De ontdekking van het lichaam van koning Lodewijk II, door Bertalan Székely, 1860 © DR
Tot slot laat ik je achter met een mooi apenverhaal. Het is de 20e eeuw en Alexander I van Griekenland wordt door een tamme aap door zijn been gegeten! Ook hij was pas 27 jaar oud. Een septische shock zou hem uiteindelijk het graf in drijven. Hij stierf in 1920 in het koninklijk kasteel van Tatoi, het familiehuis in Griekenland. Later werd onthuld dat amputatie van zijn linkeronderbeen zijn leven had gered…
Nou, kinderen? Zijn de verhalen van Papa Thomas niet alle Halloweens in de wereld waard?
Photo de couverture : image générée à l’aide de l’intelligence artificielle
Advertentie
Advertentie