Koningin Victoria-Eugénie geëerd

De tour belicht een weinig bekende persoonlijkheid, die in die tijd werd gezien als een vrouw die iets te modern was en die probeerde de bevolking dichter bij elkaar te brengen door middel van tal van sociale en humanitaire activiteiten, zonder haar officiële taken te verwaarlozen. Verschillende hoofdstukken geven een overzicht van dit leven, dat een compleet andere wending nam tijdens haar ballingschap, toenAlfonso XIII op 14 april 1931 werd afgezet.

Victoria-Eugénie, peetdochter vankeizerin Eugénie en van haar koninklijke grootmoeder wier voornamen ze draagt, werd tijdens de laatste jaren van haar grootmoeders regering aan het Britse hof opgevoed en werd op 24 oktober 1887 op Balmoral geboren. Haar ouders, prinses Beatrice van Groot-Brittannië en prins Henry van Battenberg van een jongere tak van het Huis Hesse, gaven haar liefkozend de bijnaam Ena. Ze kreeg een zorgvuldige opvoeding en in 1905 ontmoette ze Alfonso XIII tijdens het staatsbezoek van de monarch aan het Verenigd Koninkrijk. Op zoek naar een vrouw was hij voorbestemd om met prinses Patricia van Connaught te trouwen, maar zijn keuze viel op zijn nicht, de jonge Ena. De verloving werd aangekondigd in 1906 en de jonge prinses bekeerde zich tot het katholicisme. Het huwelijk werd gemarkeerd door een bloedige moordaanslag, die voor sommigen een voorbode was van slechte dingen die zouden komen. En inderdaad, tegenslagen bleven de vorsten niet bespaard, met de geboorte van een doof kind en problemen in verband met hemofilie, waaraan Victoria-Eugénie leed.

Toujours élégante, la Reine a laissé l’image d’une femme raffinée, toujours impeccable, avec un goût sûr tant pour la toilette que pour la parure. Un de ses diadèmes réalisé par le joaillier madrilène Ansorena pour ses noces sera d’ailleurs exposé. Orné de fleurs de lys, emblème des Bourbons, il fait partie des “Joyas de pasar” qui se transmettent de reines en reines. Le joyau est d’ailleurs toujours porté par la reine Letizia. Les nombreux portraits de la Reine dont ceux peints par Philip Alexius de Laszlo illustrent à merveille ce port majestueux qui sera parfois mal interprété par les détracteurs de la monarchie.

Het echtpaar kreeg zes kinderen: Alfonso, graaf van Cavadonga, Jaime, hertog van Segovia, Juan, graaf van Barcelona, Beatrix, die trouwde met Alexander Torlonia, prins van Civitella-Cesi, Cristina, die trouwde met Enrico Cinzano, graaf Marone, en Gonzalo, die in 1934 op twintigjarige leeftijd overleed. Victoria-Eugenie en Alfonso XIII woonden voornamelijk in het Koninklijk Paleis in Madrid, hoewel ze ook een aantal residenties tot hun beschikking hadden, waaronder de paleizen van Aranjuez, Riofrio, La Granja, San Sebastian en zelfs hetAlcázar in Sevilla. Na 1931 verhuisde de Koning naar Italië, terwijl de Koningin koos voor Zwitserland, waar ze de Villa Belle Fontaine in de buurt van Lausanne kocht.

Beiden namen misschien veel souvenirs mee, maar in hun haast lieten ze er veel achter, waarvan de meeste nu deel uitmaken van het Patrimonio Nacional. Hier worden ze voor het eerst tentoongesteld: avondjurken, foto’s, zilverwerk, huwelijkscadeaus, een koets… Maar naast deze kostbare getuigenissen van het hofleven blijkt uit documenten dat de koningin een belangrijke rol speelde bij de modernisering van het hof en het protocol versoepelde dat van kracht was onder het regentschap van Marie-Christine van Habsburg-Lotharingen. Ze hield zich liever buiten de politiek en wijdde zich volledig aan het bevorderen van liefdadigheidsinstellingen, het reorganiseren van het Spaanse Rode Kruis, het bestrijden van tuberculose en kanker en het opzetten van opleidingscentra voor gezondheidswerkers. Detentoonstelling “Victoria Eugenia” biedt het publiek de kans om de figuur te herontdekken van een vrouw die traditie en tijdgeest combineerde en zo een grote stempel drukte op de geschiedenis van de Spaanse monarchie.