Dans la Cour des Grands: Naar een echt “canoniek” recht?
Thomas de Bergeyck
07 May 2025
Wie van onze geliefde lezers zou echt bezwaar hebben tegen de toetreding … van een vrouw op de troon van de Sint Pieter? Is de paus gewoon een koning? Dat is de vraag die ik me stel nu vrouwen met zwier op alle Europese tronen komen: België, Zweden, Spanje of Nederland: de heerschappij van de “koninginnen van het bloed” komt eraan! Dus waarom niet het Vaticaan, deze microstaat die er goed aan zou doen een voorbeeld te stellen in een wereld die zichzelf steeds opnieuw uitvindt?
Mannen, mannen en nog eens mannen! Dat is de parade waar we de afgelopen dagen op getrakteerd zijn sinds het overlijden van paus Franciscus. De manier waarop de plechtigheden in het Vaticaan zijn verlopen, herinnert ons aan deze realiteit: aan de top van deKerk zijn vrouwen personae non gratae. Ik heb er in al die dagen niet één gezien. Natuurlijk zul je me vertellen dat vrouwen hun plaats hebben in de kapellen: er zijn pastoorsmeisjes, diaconessen, vrouwelijke priesters of bisschoppen in bepaalde kerken zoals de protestantse anglicaanse of lutherse kerken. En natuurlijk zijn er de beroemde heiligen zoals Catharina van Siena of Teresa van Avila, die een immense spirituele invloed hadden. Maar nooit toegang tot echte hiërarchische macht( paus Franciscus haalde op 6 januari de krantenkoppen door voor het eerst een vrouwelijke prefect van een dicasterium van de Curie te benoemen, het equivalent van een minister in de kleinste staat ter wereld: zuster Simona Brambilla, noot van de redactie).
Victoria Matthews, évêque anglicane canadienne d'Edmonton de 1997 à 2007, puis de Christchurch, en Nouvelle-Zélande, de 2008 à 2018 © New Zealand Government, Office of the Governor-General/CC by 4.0
Vrouwen zijn altijd gemeden in een instituut dat gebouwd is op een uitsluitend mannelijke hiërarchie. Het priesterschap is in de katholieke traditie voorbehouden aan mannen. Ook al is het officieel niet nodig om kardinaal, bisschop of zelfs priester te zijn om paus te worden, puristen leggen uit dat Jezus een man was en dat hij alleen mannelijke apostelen om zich heen riep. Daar is het allemaal mee begonnen. Ook cultureel gezien werd het christendom opgebouwd in patriarchale samenlevingen, waar de rol van de vrouw meer die van manager van het huis, verzorgster en gastvrouw was. Lange tijd werden vrouwen beschouwd als “te zwak”, “te emotioneel” of “te verleidelijk” om spiritueel gezag uit te oefenen. Dit ging allemaal eeuwenlang zo door. Dus ja, de lijnen verschuiven. Maar kale hoofden maken nog steeds de dienst uit onder onze vliegende steunberen.
Sœur Simona Brambilla, première femme préfet d’un dicastère de la Curie © Alessia Giulina/Catholic Press Photo
Dat gezegd hebbende, moet ik denken aan de legende die jarenlang in Rome heeft bestaan, die van “Jeanne de Paus”.Jeanne de Paus“Ken je haar? Een legendarisch personage dat de pontificale troon besteeg door zich voor te doen als man. In de 9e eeuw zou Johannes Anglicus… in het openbaar zijn bevallen terwijl hij deelnam aan een processie en zo zijn ware identiteit hebben onthuld. Dit gaf aanleiding tot de traditie van de doorboorde stoel, waarbij mannelijke attributen officieel werden “gevoeld” door een bisschop om er zeker van te zijn dat er geen verdere verwarring zou ontstaan. Zonder zo ver te willen gaan, want alles is tegenwoordig de moeite waard om over na te denken, zou dit wel eens een plaats kunnen krijgen in het zeer gevoelige debat over gelijkheid, dat onze goden zo na aan het hart ligt.
Foto omslag: © DR/Foto News
Misschien vind je dit ook leuk
Advertentie
Advertentie
