Zakelijk: muziek staat centraal...

De crisis in de platenindustrie is geen geheim. Vergeet niet dat een paar jaar geleden piraterij een hoge vlucht nam en de verkoop van cd “s, dvd” s en alle fysieke media kelderde. De hele culturele industrie moest zichzelf opnieuw uitvinden en in de muzieksector zagen we de explosie van streamingplatforms op hetzelfde moment als de terugkeer in de gunst… van vinyl. Het is moeilijk om je iets paradoxalers voor te stellen!

Met de daling van hun inkomsten uit verkoop(Deezer, Spotify en Apple Music betalen zeer slecht), zijn artiesten teruggevallen op concerten als een manier om te blijven leven van hun kunst. Optreden op het podium stelt hen ook in staat om merchandising te verkopen en hun inkomen te verhogen door cd’s, T-shirts, mokken of zelfs sokken met hun afbeelding aan te bieden. En sommigen zijn erg inventief. Maar door de gezondheidscrisis en de opsluiting is dit model in duigen gevallen.

Toen zagen we een praktijk, weliswaar niet nieuw, wijdverbreid worden. Een groot aantal beroemde groepen, zangers en songwriters, die zeker niet de allerarmsten zijn, hebben besloten om hun auteurs- of opnamerechten geheel of gedeeltelijk te verkopen voor een zeer grote som geld. Dylan, Springsteen, Sting, Bowie, Paul Simon en Tina Turner zijn allemaal verkocht aan hun respectievelijke platenmaatschappijen(Sony, Universal, Warner, BMG), terwijl anderen zijn verkocht aan investeringsfondsen die speciaal voor de gelegenheid zijn opgericht (zoals het Hipgnosis Liedjes Fonds opgericht in 2018 door een voormalige Guns N’Roses manager) voor Elton John en Beyonce. En sommigen gaan zelfs nog een stapje verder, zoals de Franse DJ David Guetta, die zijn vroegere en toekomstige discografie voor 100 miljoen dollar aan Warner heeft verkocht. Dat klopt: “Geweldige liedjes en gouden hits sterven nooit en hebben een betrouwbaar langetermijnrendement, dus het zijn zeer lucratieve activa”, zegt een insider uit de industrie. In tegenstelling tot goud of olie zijn ze ongevoelig voor economische omstandigheden, zoals we zagen tijdens de pandemie.

Omdat de wereld verzonnen is (of andersom…), doen sommige heel beroemde mensen het tegenovergestelde door hun rechten op te eisen. Ja, dat lees je goed. Sir Paul McCartney heeft bijvoorbeeld jarenlang gevochten om de rechten op Beatles-nummers terug te krijgen die in de loop der tijd verloren zijn gegaan door slechte contracten (met Michael Jackson) of jeugdige fouten. Taylor Swift, die zich ook bestolen voelde door gewetenloos management, ging nog een stapje verder toen de nieuwe baas van haar label besloot om achter haar rug om haar eerste zes albums voor 300 miljoen dollar te verkopen aan een investeringsfonds in Los Angeles. De zangeres liet het er niet bij zitten en vond de mazen in de wet, geadviseerd door een leger hoogvliegende advocaten. Nu ondergebracht bij Universal, nam ze de zes albums gewoon opnieuw op, identiek aan elkaar. Voor de rest kon ze vertrouwen op de“Swifties”, zoals haar fans haar noemen. Het resultaat: een uitverkoop voorTaylors nieuweversies. En een knock-out voor de lang getande financiers die dachten dat ze de jackpot hadden gewonnen.

Om meer te weten te komen over deze universele industrie, die velen van ons financieren, lees de volgende Lobby, die op 26 november verschijnt. De publicatie ervan gaat zoals gewoonlijk gepaard met een Forum georganiseerd door het formidabele Musée Magritte over het thema: “Het behoud van erfgoed: noodzaak of wil? Je krijgt het gevoel dat sommige mensen daar een liedje van zouden kunnen maken… of niet?

Lobby nieuwsbrief van 8 november 2024, geschreven door Charles-Albert de Romrée en François Didisheim, oprichter van Lobby. Vind het overzicht van de cirkels van de macht, hier