• HLCÉ

Frédéric Beigbeder : In de voetsporen van zijn vader

BoekInterviewLiteratuurRomeinsVergadering

Nicky Depasse

24 May 2025

De tijd is al lang voorbij dat Frédéric Beigbeder schreef dat liefde niet langer dan “drie jaar” duurt, toen hij zijn literaire dubbelganger gebruikte om een maatschappij te beschrijven die zichzelf verkocht voor 99 frank. Zijn laatste non-fictieromans bewijzen dat hij mettertijd eindelijk in het reine is gekomen met zijn jeugd.

L’Éventail – Was het het wachtwoord “Navarre1938”, de digitale nalatenschap die je vader achterliet, dat je overhaalde om over hem te schrijven?
Frédéric Beigbeder – Ik heb na zijn dood niets over zijn pc gevonden. Toen ik echter paspoorten met andere identiteiten ontdekte, vroeg ik me af wie mijn vader was. Ik wist niet dat dit tot een boek zou leiden. Meedoen aan de grote literaire mode om familieruzies te beslechten inspireert me niet, maar ik realiseerde me dat ik een goed personage had voor een roman.

– Wat deel je met hem, fysiek en intellectueel?
We hebben dezelfde ogen en dezelfde kin, en intellectueel verschillen we niet veel: we zijn erg hedonistisch, houden van mooie vrouwen en plezier. Aan de andere kant was hij erg gesloten en stil, terwijl ik uitgaand ben.

– Was hij een held voor je en hield je als kind zielsveel van hem?
Alle jongens maken van hun vader een held. Tot ik een tiener was, bewonderde ik hem echt. Toen, met zijn afwezigheid, werd het een stuk erger… Ik was haatdragend.

– De literaire referentie van je vader was Les Thibault van Roger Martin du Gard. Waarom was dat?
Het is een serie romans over een burgerlijke familie in de eerste helft van de twintigste eeuw, met twee heel verschillende broers, zoals mijn vader en de zijne. Deel 2, getiteld De gevangenisvertelt het verhaal van de jaren van Jacques Thibault in een internaat met zeer strenge discipline, wat ook het geval was voor mijn vader.

– Je kiest je vrienden, niet je familie. Als je een beroemde vader had moeten hebben, wie zou dat dan zijn geweest?
Ik was misschien in de verleiding gekomen om een schrijver als vader te hebben, maar ik ben bang dat dat overweldigend zou zijn geweest.Schrijverszonen vinden het moeilijk om zelf te schrijven. Dat gezegd hebbende, Frédéric Dard leek erg liefdevol met zijn dochter om te gaan, dus het was misschien leuk geweest om zijn zoon te zijn. Als tegenvoorbeeld had mijn vader graag James Bond willen zijn, die allesbehalve het toonbeeld van een familieman is.

– En dan is er nog de ontdekking van deze valse paspoorten…
Mensen die bij de inlichtingendienst werken in Frankrijk en de Verenigde Staten hebben me verzekerd dat dit CIA-paspoorten zijn. Ik denk dat de mate waarin Parijs een spionagecentrum was tijdens de Koude Oorlog nog niet volledig bekend is. Het is nog niet goed gedocumenteerd en er komen nog steeds onderzoeken naar buiten, maar ik denk dat er van de jaren 1950 tot 1980 veel geheim agenten onder de Franse elite waren die voor de ene of de andere partij werkten, de media, de politieke wereld of de zakenwereld. Mijn vaders baan als headhunter was ideaal: je leert over de ontwikkeling van bedrijven, je ontmoet de grote bazen, je observeert de bewegingen binnen de grote groepen. En je doet het allemaal in het geheim, want recruitment consultants voor topmanagers werken in vertrouwen.

Un homme seul door Frédéric Beigbeder

Een man alleen

De inventaris van de bezittingen van zijn overleden vader brengt Frédéric Beigbeder niet de troost van een jeugd die hij zonder hem heeft doorgebracht. Maar in plaats van wrok te koesteren, vertelt de zoon aan wie de afwezige vader niets heeft nagelaten over het leven van een boomer die profiteerde van de overvloed van dertig glorieuze jaren en uiteindelijk alleen en geruïneerd eindigde, een slachtoffer van emotionele tekortkomingen in zijn kindertijd, tekortkomingen die hij reproduceerde ten opzichte van zijn eigen familie.
Un homme seul, door Frédéric Beigbeder, Éd. Grasset, januari 2025, 213 blz.

Foto omslag: © JF PAGA

Tatiana Trouvé. Het vreemde leven der dingen

Kunst & Kultuur

Tatiana Trouvé (geboren in 1968 in Cosenza) is het onderwerp van een groot tentoonstellingsproject dat sculpturen, monumentale tekeningen en installaties samenbrengt.

Diplomatiek diner in Brussel

Jetset & Adel

Eind januari organiseerde de Cercle Royal Gaulois Artistique & Littéraire haar 62e Diplomatieke Diner. Veel ambassadeurs die geaccrediteerd zijn bij het Koninkrijk België, de EU en de NAVO waren voor de gelegenheid aanwezig. De Belgische ambassadeur Hubert Roisin, hoofd protocol bij het ministerie van Buitenlandse Zaken, had de eer – en de uitdaging – om deze illustere bijeenkomst toe te spreken. Zijn toespraak, vol humor, ging natuurlijk over het onderwerp protocol! Arnaud Everaerts

28/01/2025

Extra informatie

Titel

Een man alleen

Auteur

Frédéric Beigbeder

Uitgever

Grasset

Uitgang

Januari 2025

Op internet

Advertentie

"De cirkel van anonieme helden, de eerste roman van Pedro Correa

Boeken

Le Cercle des Héros Anonymes” is de eerste roman van Pedro Correa. Als Madrilenen die in België wonen, doctor in de toegepaste wetenschappen (UC Leuven), auteur en docent, maakte hij naam met een video die viraal ging: zijn afstudeerspeech werd meer dan 15 miljoen keer bekeken. Na een veelgeprezen debuut is hij terug met een intense, levendige vertelling die ons meeneemt van New York naar Madrid en Barcelona, met een korte stop in Brussel.

Alle artikels

Alle artikels