Cartier

Deze aanpassing van een geïdealiseerde Lodewijk XVI-stijl combineert op kunstzinnige wijze krullen en rozetten, watervallen en bloemetjes, die allemaal met veel effect worden omlijnd door een minutieus grainetispatroon. Cartier introduceerde ook het wijdverbreide gebruik van platina, waardoor de juwelen lichter werden. De hertoginnen van Devonshire en Roxburghe en de gravin van Warwick maakten van de gelegenheid gebruik om te winkelen, net als de gravin van Essex, die een prachtige tiara kocht, een van de juwelen uit de antiekcollectie van Cartier, die schitterde op de tentoonstelling. Lady Howard de Henderskelfe koos in 1904 voor een verbluffend moderne, vage tiara die de bezoekers ook in vervoering bracht. Koningin Alexandra was een andere klant, die al in 1901 een diamanten visnet had besteld, net als Lillie Langtry en Alice Keppel, de koninklijke maîtresses.

” De juwelier van koningen. De koning der juweliers In de woorden vanEdward VII was “de tiara maker” hard aan het werk in de aanloop naar de kroning in 1902. Hij moest 27 tiara’s leveren voor de ceremonie. Goede gewoonten werden doorgegeven en koningin Mary en daarna koningin-moeder Elizabeth bleven de firma vereren met hun vertrouwen. De moeder van koningin Elizabeth II werd verleid door een halo tiara die Catherine Middleton droeg op haar trouwdag, een paar robijnen en diamanten bloemenclips en een diamanten en aquamarijnen tiara die ze naliet aan prinses Anne. Deze laatste juwelen behoren tot de stukken die zijn uitgeleend aan de tentoonstelling.

Mevrouw Greville, een naaste medewerker van de Windsors en erfgename van een aanzienlijk fortuin, zal dekoninklijke juwelencollectie verder verrijken, aangezien haar juwelen, waaronder veel Cartier-creaties, zullen worden verdeeld tussen de koningin-moeder en haar twee dochters. Last but not least ontving koningin Elizabeth II vele geschenken uit de ateliers van de grote juwelier, te beginnen met een indrukwekkende roze diamant van 54 karaat, geschonken door de Canadese geoloog John Williamson. De steen werd door de juwelier in een broche gezet en werd het middelpunt van een bloem in volle bloei. Het juweel zal ook tentoongesteld worden, samen met een saffieren armband die haar ouders haar gaven voor haar 18e verjaardag en een diamanten blad bezet met cabochons van saffieren, robijnen en smaragden, typisch voor de Art Deco stijl. Uit deze periode stamt een prachtige tiara met opalen monturen die aan de hertogin van Devonshire werd geleverd, uitzonderlijk uit de koffer, een lust voor het oog. Ook een robijnen halsketting in opdracht van de Maharaja van Nawanagar en een tiara bekroond met gegraveerde turkooizen stenen zijn perfecte illustraties van deze prachtige en blijvend succesvolle periode. Werd een tiara met een soortgelijk ontwerp in juni 2025 niet voor bijna een miljoen euro verkocht bij Bonhams?

België werd niet vergeten: de tiara van koningin Elisabeth, aangekocht in 1912, was ook een van de iconische stukken, samen met een verrassing, een driedimensionale broche gemaakt in 1956 voor prinses Lilian, tweede vrouw van koning Leopold III. Andere unieke stukken illustreren de creativiteit van het Huis, dat in de jaren 1930 tutti frutti lanceerde, een kundig huwelijk van gepolijste, gegraveerde of geslepen robijnen, saffieren en smaragden, zoals blijkt uit de ketting die in 1935 werd besteld door Daisy Fellowes of de set van Lady Mountbatten, die bewaard wordt in het V&A. De panterprint, gemaakt door Jeanne Toussaint, een Belgische die ooit een sleutelrol speelde in het Huis, bestaat uit kleine inzetstukken van onyx gezet in pavé diamanten. Ook dit blijft tijdloos en is een van de vele DNA’s van een merk dat al 177 jaar schittert aan het juwelenfirmament.

Foto omslag: © Victoria en Albert Museum Londen