Het Louvre ontheiligd

De scène vond plaats op klaarlichte dag, net toen het museum geopend was en het verkeer in de omliggende straten in volle gang was. Het was een gewaagde actie die zijn vruchten afwierp, want de vernielde vitrines leverden een schat aan juwelen op. In totaal werden acht juwelen gestolen en een negende ging onderweg verloren, en niet in de laatste plaats omdat de politie de kroon vankeizerin Eugenie op de weg vond, natuurlijk beschadigd, maar gered voor het nageslacht. De kroon, gemaakt door Lemonnier, werd nagelaten aan prins Victor Napoleon en ging daarna over op zijn dochter Marie-Clotilde. Haar nakomelingen verkochten het juweel aan het Louvre. Maar de diefstal eiste een zware tol!

Maar welke delen werden weggenomen?

Ten eerste de grote knoop vankeizerin Eugenie, een zeldzaam overblijfsel van de Franse kroondiamanten, dat de verkoop van 1887 door Jules Ferry en de Franse regering overleefde. Het werd rond 1855 gemaakt door juwelier Kramer en dook in 2008 weer op bij Christie’s in New York. Bij deze gelegenheid werd het gekocht voor het Louvre.

Autre joyau issu de la grande vente de 1887, le diadème de la parure de perles dessiné par Lemonnier pour l’impératrice Eugénie. Acquis par les princes de Tour et Taxis, il a été porté par la princesse Margaretha, née archiduchesse d’Autriche, par la princesse Elisabeth, née Infante du Portugal, et finalement par la princesse Gloria qui le coiffe le jour de son mariage avec le prince Johannes le 31 mai 1980. Il sera vendu au Louvre lors d’une vacation fleuve orchestrée par Sotheby’s en 1992. Comme la couronne, il apparait sur le célèbre portrait de l’épouse de Napoléon III par Franz Xaver Winterhalter.

Ook ontbreekt de kostbare reliekschrijnbroche vankeizerin Eugénie, geslepen door juwelier Bapst in 1855 uit historische diamanten in de Garde-Meuble en toegeschreven aan het Louvre in 1887. De grote halsketting en oorbellen van desmaragden set die Nitot in 1810 maakte voorkeizerin Marie-Louise, de tweede vrouw van Napoleon, ontbreken ook. Het ensemble werd door haar bewaard na de val van hetkeizerrijk en werd nagelaten aan de Groothertog van Toscane, Leopold II, en bleef tot 1953 in zijn familie. De tiara werd gekocht door Marjorie Merryweather Post, die de smaragden liet vervangen door turkoois en de juwelen schonk aan het Smithsonian Institute in Washington. De ketting en oorbellen werden in 2004 aangekocht door het Louvre.

Tot slot maakte ook de set Ceylonsaffieren van koningin Marie-Amélie deel uit van de buit die door de criminelen werd gestolen. Gekocht van koningin Hortense, dochter vankeizerin Josephine, door de vrouw van Louis-Philippe, toen hertogin van Orléans, bleef de set in de familie tot 1985, toen de graaf van Parijs het verkocht. Zijn vrouw, prinses Isabelle d’Orléans-Bragance, was de laatste die het droeg. Madame, een toonbeeld van elegantie, kende de geschiedenis van dit juweel door en door en zag het met een vleugje nostalgie de familieboezem verlaten.

Dit is niet de eerste keer dat het Louvre het slachtoffer is van diefstal, sinds het met diamanten bezette zwaard dat koning Karel X gebruikte bij zijn kroning in 1824 verdween tijdens een nachtelijke inbraak op 16 december 1976. Na de plundering van het Groene Gewelf in Dresden op 25 november 2019, die Duitsland schokte, heeft de plundering van de Apollo Gallery de liefhebbers van erfgoed sprakeloos achtergelaten. Het is ongetwijfeld een klap voor het imago van Frankrijk. Onderzoekers blijven echter hopen op het terugvinden van deze juwelen, die onmogelijk te verkopen zijn en dreigen te worden ontmanteld, wat een onherstelbaar verlies zou zijn! We moeten dus hoopvol blijven dat we in de nabije toekomst deze juwelen weer kunnen bewonderen, die de expertise van de 19e-eeuwse Franse juwelen prachtig weerspiegelen.

Foto omslag: © PsnewZ/Fotonieuws